پرنده

 

همچون پرنده که با شکوه به پرواز در می آید

بال می گشاید

و پرواز کنان می گذرد...

آدمی رانیز هوای پرواز در سر است

تا دور شود

راهش را بیابد

ودر آرامش به جستجوپردازد

همچون پرنده که بر زمین می نشیند

بال جمع می کند

دانه بر می چیند

به تور صیاد ودام خطر می افتد

آدمی نیز باز می گردد

آماده

تا خود را به زندگی و تقدیر خویش سپارد"

                                                   مارگوت بیگل-ترجمه احمد شاملو